,,O córce i matce''

Była sobie pewna dziewczynka. Miała na imie Kornelia. Mieszkała w okolicy Poznania. Jej matka była rozwódką, a ojciec widywał się z nią raz w miesiącu. Pewnego dnia, gdy przyszla do domu mama powiedziała do niej: Kornelia! Zejdź proszę! Mamy gościa!... To jest Marek i wskazała palcem na mężczyznę. Marek kierując wzrok na dziewczynkę powiedział: Twoja mama opowiadała mi o Tobie dużo. Jesteś solidną i grzeczną dziewczynką, ale to już nie ma znaczenia bachorze(!), bo niedługo ten świat nie będzie już dla Ciebie istniał, umrzesz-powiedzial, lecz resztę zdania tylko Kornelia mogła usłyszeć.   Zaraz po rozmowie, jeżeli tak to można wogóle nazwać, matka powiedziała: A wiec już się poznaliście, ale musze Ci jeszcze coś powiedzieć; Ja i Marek zaręczyliśmy się... Dziewczyna z wściekłością krzykła do matki: Co??!!, -Kochanie wiem, że ciężko Ci to zrozumieć, ale chociaż spróbuj!-Nawet nie zamierzam!!!..Czy Ty słyszałaś co on do mnie powiedział?-Tak,że jest bardzo grzeczną i....-Nie, to drugie!- Nic więcej już nie słyszałam, a co takiego powiedział?-Że jestem bachorem i że umrę!-Nie kłam! Idź do pokoju! Nie wychoć stamtąd, dopóty nie przeprosisz Marka!-To oznacza, że nigdy nie wyjdę!.....    Tej samej nocy miała koszmar. Śniło się jej, że leżac w łóżku nagle widzi Marka, który idzie ją zabić siekierą. Nagle się budzi i......ciąg dalszy nastąpi.... Ps.Możecie przysyłać mi swoje historie straszne na e-mail natus12@autograf.pl a ja bede je pisać na blogu :)

Mruk :)

Pewnego burzliwego popołudnia rodzina Kowalskich wybierała się właśnie nad morze. Przez pierwsze kilometry pogoda im nie sprzyjała ale w radiu mówili, że nad morzem panują upały. Po kilku godzinach zaczęła narastać wielka mgła i burza się rozwijała. Warunki panujące na dworze były bardzo niebezpieczne do jazdy samochodem. Rodzinka postanowiła zatrzymać się w pobliskim pensjonacie. Był to stary wielki dom obrośnięty bluszczem, ale nie było niczego innego w pobliżu i Kowalscy zostali bez żadnej innem możliwości przenocowania. W środku było ciemno i pusto. Paliły się świece. Zza drzwi wyszedł właściciel i powiedział, że przez burze odłączyli im prąd. Był to stary, lekko przygarbiony mężczyzna. Kowalscy wybrali pokój i udali się na górę. W środku nocy najstarszego syna - osiemnasto letniego Michała i jego meme obudził czyjś płacz. Powoli i ostrożnie ze świecami w rękach udali się w strone dochodzącego odgłosu. Byli już bardzo blisko ponieważ płacz się nasilał. W końcu staneli przed toaletą. Wystraszeni ale i zarazem pochłonięci ciekawością wsuneli się delikatnie w otwór, który zostawiły za sobią otwarte drzwi. Nad umywalką, przed lustrem stała kobieta. Była bardzo smutna i płakała co chwile smarkając nos i ocierając ze zmęczonej twwarzy gorzkie łzy rozpaczy. Michał zapytał spokojnie: -Kim pani jest? Dlaczego pani płacze? Ona szlochając nadal odpowiedziała mu: -Dokładnie rok temu w tym pensjonacie, nad tą umywalką, przed tym lustrem moja mała córeczka podcieła sobie żyły i zginela na miejscu. Najgorsze jest to, że ja nawet nie wiem jaki był powód jej samobójstwa... Było jej źle ze mną? Traktowałam ją jak księżniczkę, byłyśmy razem szczęśliwe, a teraz moje życie to jedno wielkie ziarnko gorczycy... Wzruszona mama Michała rzekła: -Wszystko się ułoży, prawdą jest że co się stało to się nie odstanie ale niech się pani nie martwi. Całe życie przed panią i nie można tego zaprzepaścić i utopić wszystko w gorzkich łzach... Po czym zostawili kobiete samą i udali się do swojego pokoju. Płacz ucichł. Nad ranem zadzwonił budzik. Trzeba ruszać krzyknął tata. Wszyscy się zerwali z łóżek, załatwili swoje potrzeby i już po zaledwie kilkinastu minutach siedzieli w samochodzie. Burza się skończyła. Wakacje spędzili wesoło. W drodze powrotnej postanowili, że przywiozą jakiś upominek kobiecie z pensjonatu na pocieszenie. Gdy przejezdżali obok minionego miejsca niczego tam nie zauważyli. Pojechali więc to pobliskiej wioski czegoś się o tym domu dowiedzieć. Ludzie opowiedzieli im, że dokładnie rok temu wszyscy domownicy oraz obsługa zostali zamordowani przez roztargnioną matkę... Od tej pory budynek wyburzono a po kobiecie nie zostało ani śladu...

podoba się wam?
mi tak :) 


Klaudia

 to znowu ja Klaudia ;d
przy tym opowiadanku możecie się trochę wystraszyc bo podobno się to naprawdę zdarzyło. !


Pewna dziewczynka o imieniu Ania jak zawsze zasiadła przed komputerem kiedy jej rodzice wyszli na nocną imprezkę. Włączyła gadu-gadu i zaczęła rozmawiać z przyjaciółmi. Późno w nocy napisał do niej jakiś nieznajomy. Bardzo miło jej się z nim rozmawiało. W końcu zapytał sie jej czy chce wstąpić do mafii. Ania na początku myślała, ze nieznajomy żartuje ale potem zorientowała się, że rozmawia ze złym typem. Stanowczo odpowiedziała NIE na jego pytanie. On jednak nie dał za wygraną i zapytał ponownie "czy chcesz wstąpić do mafii ?". Ania postanowiła zagrać odważną i powiedziałą " A co?" na to typek "Nic tyle, że powinnaś to zrobić skoro ze mną zadarłaś bo inaczej sami po ciebie przyjdziemy..." Dziewczynka się wystraszyła ale z drugiej strony powiedziała przecież nie znacie mojego adresu." Nie dostałą już odpowiedzi ponieważ nieznajomy zię rozłaczył. Dziewczyna pomyślała, że stchórzył i siedziałą zadowolona przed telewizorem. Nagle ktoś zapukał do drzwi. Ania spojrzała przez oczko. Byli to ludzie w szarych pasiastych garniturach i ciemnych okularach. Dziewczyna pomyślała, ze to mafia i uciekłą do łazienki. Magle poczuła jakieś skrobanie. Zapaliła światło a na lustrze było napisane szminką Mafia cie obserwuje ! Zdruzgotana dziewczynka schowała się do kabiny prysznicowej. Poczuła że opróćz niej jest tam jeszcze ktoś... odwróciła się i zobaczyła .... nic nie zobaczyła bo ktoś wbił jej nóż w brzuch.,.. Morał z tego taki... strzesz się MAFII !




                                                                                                                                             Klaudia 

Odwiedziny Właścicielki...

Klara mieszkała kiedyś z rodziną w starym powojennym domu. Dawna jego właścicielka zmarła w dzień urodzin starszej siostry Klary- Ani. Ich życie było pełne rodości i beztroski aż do 18 urodzin Ani. Od samego rana działy się

Klara mieszkała kiedyś z rodziną w starym powojennym domu. Dawna jego właścicielka zmarła w dzień urodzin starszej siostry Klary- Ani. Ich życie było pełne rodości i beztroski aż do 18 urodzin Ani. Od samego rana działy się dziwne rzeczy. Przedmioty spadały z półek, okna same się otwierały, co chwila dzwonił ktoś do drzwi, ale za nimi nikogo nie było. Wzyscy domownicy  byli przekonani, że to koledzy Ani robią sobie głupie żarty. Dopiero późnym wieczorem Klara okropnie się przestraszyła. Grała z Anią w karty, kiedy usłyszała, że ktoś puka w okno. Odchyliła firankę i zamarła! Przed nią stała biała postać w czarnym kapeluszu z białą kokardą. Gdy spojrzała się na nią, zjawa uśmiechnęła się do niej serdecznie, a potem znikła. Gdy opowiedziała o tym wszystkim, nie uwierzyli. Znalazła kiedyś jednak na poddaszu stare pudełko z fotografiami. Na jednym ze zdjęć zauważyła kobietę, którą widziała za oknem. Miała na sobie ten sam kapelusz i również się uśmiechała. Klara pokazała to zdjęcie rodzicą i to od nich dowiedziała się, że kobieta ta była poprzednią właścicielką domu.

dziwne rzeczy. Przedmioty spadały z półek, okna same się otwierały, co chwila dzwonił ktoś do drzwi, ale za nimi nikogo nie było. Wzyscy domownicy  byli przekonani, że to koledzy Ani robią sobie głupie żarty. Dopiero późnym wieczorem Klara okropnie się przestraszyła. Grała z Anią w karty, kiedy usłyszała, że ktoś puka w okno. Odchyliła firankę i zamarła! Przed nią stała biała postać w czarnym kapeluszu z białą kokardą. Gdy spojrzała się na nią, zjawa uśmiechnęła się do niej serdecznie, a potem znikła. Gdy opowiedziała o tym wszystkim, nie uwierzyli. Znalazła kiedyś jednak na poddaszu stare pudełko z fotografiami. Na jednym ze zdjęć zauważyła kobietę, którą widziała za oknem. Miała na sobie ten sam kapelusz i również się uśmiechała. Klara pokazała to zdjęcie rodzicą i to od nich dowiedziała się, że kobieta ta była poprzednią właścicielką domu.

powitanie .!` i opowiadanie ;)

hejka :)
jestem drugą właścicielką tego bloga ,mam na imię Klaudia i mam 13 lat :)
więc tak na powitanie dam wam jakieś opowiadanie ;d


no to tak :
 Mumia!!!!
Martyna miała wtedy 14 lat. Była akurat na wakacjach z rodzicami i starszą, 19-letnią siostrą - Marzeną. Trzeciego dnia wycieczki rodzice uparli się, żeby wybrać się do muzeum archeologicznego. Był to duży, zbudowany z jasnej cegły budynek. Rodzinka weszła do środka. Wykupili bilety i ruszyli zwiedzać. Martyna w muzeum czuła się dość nieswojo. Być może dlatego, że w żadnym z pomieszczeń nie było okien. Pojedyńcze kinkiety wiszące na suficie dawały efekt półmroku. Również wystawa była dość nietypowa - woskowe figury za szklanymi gablotami przedstawiały dawnych ludzi. Martyna szła przodem - nigdy nie potrzebowała zbyt wiele czasu na oglądanie. Nagle doszła do wystawy poświęconej starożytnemu Egiptowi. Przestraszyła się trochę na widok sarkofagu i mumii, dlatego podskoczyła i odwróciła się. Wtedy doszła do niej Marzena. - Marti, nie wygłupiaj się. To sztuczne - wskazała podbródkiem na mumię w bandażach, nawijając na palec kosmyk szkarłatnych farbowanych włosów. - Uhm. Wiem - ledwie mruknęła Martyna, kiedy światła pogasły. Dziewczynka krzyknęła. Otaczała ją zupełna ciemność, usłyszała pełne zdziwienia i strachu krzyki rodziców i Marzeny. Usłyszała też trzask rozbijanego szkła i dziwny odgłos... jakby jęk, ale nie wydała go ani Marzena, ani żadne z rodziców... Po chwili światła się zapaliły. Rodzice podbiegli do Martyny. - Wszystko w porządku...? To tylko awaria, ale można się wystraszyć, co? - zapytał tata. - Gdzie Marzenka? - padło pytanie mamy. Chyba tylko Martyna zauważyła kosmyk szkarłatnych włosów, który wydostał się spomiędzy bandaży 'sztucznej' mumii za gablotą... Ale nie, rodzice także to zauważyli. Wybito szybę i wyjęto z gabloty martwą już Marzenę... Odbył się pogrzeb. W nocy tegoż dnia Martyna usłyszała jęk... taki sam, jak wtedy w muzeum... Jednak tym razem był on wypełniony wściekłością i niezadowoleniem... A więc strzeż się. Bo pewnego dnia mumia może zapukać też do Ciebie!
                   
                                                                                                                                 Klaudia

Gwałt

Była późna jesień. Niebo było całe zachmurzone i sępił deszcz, jak zwykle o tej porze w Anglii. 15-letnia Eveline wracała do domu, gdy zobaczyła, jak jakiś mężczyzna wbiega na ganek. Kiedy spytała się matki, któż to mógłby być, ale ona nikogo dziś nie przyjmowała. Eveline zapomniałaby o tym, gdyby nie to, że usłyszała płacz małej dziewczynki. Po odrobieniu zadań domowych włączyła telewizor i oglądała jakiś thriller. Jej matka pojechała do pracy. Znów usłyszała płacz. Dobiegał on jakby ze strychu. Eveline powoli wstała i powoli szła. Kiedy otworzyła drzwi strychu zobaczyła starszego nagiego mężczyznę i małą dziewczynkę, która, jak ją zobaczyła błagała ją o pomoc. Mężczyzna odwrócił się. Miał trupią twarz, żółte oczy i sine wargi i powieki. Eveline, przestraszyła się i zaczęła uciekać, ale mężczyzna szedł za nią. Wszystkie drzwi były szczelnie pozamykane, więc dziewczyna udała się do kuchni. Mężczyzna podszedł do niej i zaśmiał się jej głęboko w oczy. Nagle błysnęło. Kiedy matka przyjechała zobaczyła, że domu nie ma i istnieje tam tylko wielka dziura. Pobiegła do sąsiadów. Dowiedziała się, że jej dom wybuchł, a Eveline była w środku. Ojciec sąsiada powiedział, że przypomina mu się sytuacja sprzed 25 lat. Wtedy to nauczyciel chemii próbował zgwałcić swoją 5 - letnią córkę. Kiedy ta go zadźgała nożem, zaczęła uciekać. Wtedy ranny nauczyciel poszedł do kuchni i wysadził cały dom. Matka nigdy nie zapomniała o tej tragedii i w rok po niej skoczyła z mostu. Do teraz można w lesie znaleźć ogromną dziurę po eksplozji, a w nocy co 25 lat akcja się powtarza.

Przepraszam i komunikat :)

Drodzy czytelnicy bloga jeżeli chcecie prowadzić bloga wraz ze mną napiszcie na mój e-mail natus12@autograf.pl wtedy zadecyduje Kto 1 ten lepszy.
A i przepraszam was za to ze długo nie pisałam :)

Autostop...

Kiedyś dwoje mężczyzn wracało póznym wieczorem do domu z pracy.Jechali autostradą. Nagle zobaczyli kobietę po 30-tce która łapała "stopa".chłopaki postanowili zabrać kobietę,więc się zatrzymali i kazali jej wsiąść.Spytali do kąd ją podwieść ale kobieta wogóle się nie odzywała,zdziwieni ruszyli i wysadzili kobietę przy najbliższej stacji benzynowej i pojechali dalej. Po krótkim odcinku drogi zobaczyli znów tą samą kobietę,zdziwieni znów się zatrzymali.Kobieta głośno powiedziała zeby wrócili się na skrzyżowanie i nagle zniknęła.Przestraszeni nie wiedzieli co mają robić,postanowili pojechąć tam gdzie kobieta im kazała.Pojechali.To co zobaczyli zapięło im dech w piersiach.Zobaczyli palący się samochód i głośny płacz dziecka .Szybko wezwali pogotowie i policje. Od policjanta dowiedzieli się,że kobieta jechała z dzieckiem i wpadła w poślizg.Kobieta zginęła na miejscu a dziecko jakby leżało by jeszcze 10 minut przy palącym sie aucie to też by zginęło. prawdopodobnie mężczyzni widzieli duch kobiety która chciała uchronić dziecko przed śmiercią...

Mam do was jedną prośbę jeśli chceice prowadzić tego boga ze mną napiszcie na mój e-mail (natus12@autograf.pl) że chcecie być pełnomocnikami bloga ten kto będzie szybszy wygra :) mam nadzieję że sie zainteresujecie tym :)

Nakarm mnie....

Pewnego pochmurnego dnia mały Janek siedział na strychu i szperał w pudłach z pamiątkami. Nagle zobaczył małego pieska-robota. Wyglądał on strasznie miała wielkie oczy i ostre kły, ale Janek, jak to małe dzieci ciekawe, nie mógł się oprzeć i wziął go do ręki. W jednej chwili ślepia pieska zaczęły się mienic we wszystkich kolorach, a on usłyszał tylko dwa słowa: NAKARM MNIE, a potem znikł. Rodzina małego Janka szukała go długo, ale ciała nie odnaleziono. Po tym zdarzeniu rodzice Janka wyprowadzili sie z tamtad. Dom długo stał pusty, aż do pewnego momentyu, gdy wprowadziło się do niego małżeństwo z dzieckiem, mała Gosią. Gosia juz po kilku dniach znała wszystkie zakamarki domu oprócz jednego STRYCHU. Więc postanoiła tam zajrzec. te miejce nie było wcale niezwykłe. Ale wzrok dziewczynki zatrzymał się na pewnej zabawce, był to piesek. Dziewczynka bez wahania podeszła i wzięła go na ręce. A wnet rozległo sie NAKARM MNIE......

Krwawa Marry

Ta historia przydarzyła się naprawdę. Do dziś jej nie wyjaśniono. Moja przyjaciółka z wakacji, Ania, miała młodszą siostrę Karolinę. Karolina miała 10 lat i pasjonowała się duchami, zdarzeniami paranormalnymi. Pewnego dnia Karolina wróciła przejęta do domu i zaczęła rozmawiać z Anią. Była podniecona i zdenerwowana. Mówiła, że dowiedziała się od koleżanki, że ktokolwiek o północy, z lustrem, świecą i świętym obrazkiem dwunastokrotnie wypowie słowa "Krwawa Mary", zostanie porwany przez pociąg Widmo i będzie w nim straszył już na zawsze... Anka zignorowała to z kpiącym uśmieszkiem. Następnego dnia rano w łóżku nie było Karoliny. Przerażona mama odkryła kołdrę i... jej oczom ukazała się spora kupka jakby popiołu ułożona w kształt ciała.... Karoliny. Od tamtej pory nikt nie znalazł Karoliny, choć szukała jej policja nie tylko w rodzinnym mieście. Pewnego dnia Ania wkładała do pudełek rzeczy Karolinki. Płakała. Za książkami młodszej siostry znalazła fioletowy notesik z napisem DIARY. Otworzyła i zaczęła przeglądać. Karolina pisała tam o różnych rzeczach. O nudnych urodzinach koleżanki, o otrzymaniu niesprawiedliwej pały z matmy, o śmierci ukochanego psa i kupnie nowego... Ostatnia zapisana strona była na pół oderwana. Karolina napisała tam dokładnie to: "Trzeci stycznia 1999 roku, 00:01 Jest minuta po północy, wymówiłam tajemne słowa "krwawa Mary" dokładnie tak, jak mówiła Aśka... I nic. Zastanawiam się, c" Nie było dokończone. Ale na ostatniej stronie notesu róg strony był zagięty. Pod zagiętym rogiem bardzo cienką kreseczką czegoś czerwonego był narysowany pociąg...

Witam^^

Cześć nazywam się natalia i chcę zacząc prowadzić bloga o strasznych historiach.Jeśli znacie jakies historie mogą być prawdziwe lub nie piszcie na mój e-mail natus12@autograf.pl a jeśli chcecie prowadzić bloga razem ze mną napiszcie coś o sobie i wyślijcie na tem sam adres mailowy :)
Oto pierwsza historia na tym blogu:
Pewnemu małżeństwu urodziło się śliczne dziecko... jednak ojciec nienawidził bachorów i kazał matce pod groźbą je zabić- wrzucić do studni. Matka się sprzeciwiała temu, dlatego ojciec małą Samarę sam postanowił zamordować w ten okrutny sposób...

Dziewczynka żyła 7 dni. Przekazywała swoją historię każdemu, kto obejrzał kasetę... Nie był to jednak zwykły film. Każdy kto ją obejrzał natychmiast po tym odbierał telefon..."Masz siedem dni"... Był to głos małej Samary.

  Wśród ludzi krążyła kaseta wideo zawierająca obrazy jak... z sennych koszmarów, których obejrzenie kończyło się telefonem zapowiadającym śmierć osoby oglądającej kasetę dokładnie w ciągu siedmiu dni... Pewna reporterka- Rachel Keller słyszała o tej historii, jednak była temu obojętna... do momentu. Któregoś dnia, dokładnie w tydzień po obejrzeniu kasety, czwórka nastolatków zginęła w tajemniczych okolicznościach... Wiedziona ciekawością, Rachel odnalazła kasetę i mimo świadomości konsekwencji postanowiła obejrzeć film, który się na niej znajdował. Tak jak każdy, zaraz bo obejrzeniu w słuchawce usłyszała głos Samary...